Πόσες φορές έχεις σκεφτεί ή πει θ’αλλάξω; Θα βελτιωθώ; Θα προσπαθήσω; Θα κάνω κάτι καλύτερο για εμένα και/ή για κάποιον άλλον; Πόσες φορές έχεις ξεκινήσει/προσπαθήσει/αποφασίσει ν’ αλλάξεις, αλλά κάπου στην πορεία «το έχασες»; Κουράστηκες. Σε κατάπιε η καθημερινότητα. Τα παράτησες. Και πόσες φορές είπες αργότερα; Μετά; Ίσως αύριο…Από Δευτέρα! Θα σηκώνομαι πιο νωρίς το πρωί, θα κοιμάμαι πιο νωρίς…
Ένας άνθρωπος είναι κάτι περισσότερο από το σύνολο των πράξεών του. Είναι ένα συνονθύλευμα από όσα έχει κληρονομήσει από το DNA του, από τους ανθρώπους που έχει συναναστραφεί, όσα έχει βιώσει, όσα σκέφτεται, όσα νιώθει, όσα έχει ονειρευτεί, όσα έχει στερηθεί και όσα έχει κατακτήσει. Δεν είμαστε μόνο ένα πράγμα. Δεν έχουμε μόνο μια πλευρά….
Οι άνθρωποι είναι σαν κομμάτια puzzle. Χρειαζόμαστε πολλά κομμάτια για να φτιάξουμε το puzzle μας. Τα κομμάτια συνεχώς εναλλάσσονται. Προσθέτουμε, αφαιρούμε, αλλάζουμε, πειραματιζόμαστε με νέους συνδυασμούς. Κάποια κομμάτια χάνονται στην πορεία της ζωής μας κι ανακαλύπτουμε καινούρια. Μέσα από αυτή τη συνεχή ροή, μαθαίνουμε τον εαυτό μας. Καταλαβαίνουμε καλύτερα τις ανάγκες μας και τα θέλω…
